Τελικά αυτό που συνειδητοποιώ είναι πως θρησκείες και όλα τα παραλειπόμενα δεν παίζουν κανένα ρόλο στο ποιόν του κάθε ανθρώπου. Στην πράξη έχω γνωρίσει άτομα που λένε πως είναι άθεοι και όμως αυτά τα άτομα μου έχουν δείξει (μπορεί να είναι και τυχαίο δεν αντιλέγω) ότι έχουν πολλές περισσότερες αξίες και ιδανικά από «ατομάκια» που κουβαλάνε και καλά τον σταυρό στο χέρι και τους πιάνει το «be good for goodness sake» και το «έλα μωρέ γιορτινές μέρες τώρα μην κάνεις - δείξεις - φερθείς - σκεφτείς - λες έτσι»!
Από χαρακτήρες που ΜΟΝΟ στα δύσκολα ξερουν να απευθυνθούν σε κατι το θεϊκό και ανώτερο.
Και όταν λεω δύσκολα για να μην παρεξηγηθώ δεν εννοω καποιο θεμα υγειας, κάποια ευχή για να γινει καποιος καλα κλπ αλλα δύσκολα σε ο,τι αφορά το τομάρι τους επειδη φέρθηκαν σκάρτα ή επειδή τους τρώνε οι τύψεις και παει λεγοντας…
Νομίζοντας πως ετσι όλα τελειώνουν και από την στιγμη που πηγαν μια βολτα στην εκκλησια, αναψαν ένα κερι και προσκύνησαν ΟΛΑ μεσα τους πλεον είναι ΟΚ και με καθαρη συνείδηση.
Παίρνεις άριστα στον έλεγχο! (με τόνο πάντα μην τον ξεχνάμε)
Δεν θα ηταν πιο έντιμο και πιο ντόμπρο να πιασουν τα προσωπα στα οποια εχουν να δώσουν καποιο λογο ,κάποιο παράπονο, κάποια σκέψη βρε αδελφέ και να τα βγαλουν από μεσα τους αυτά που θελουν?
Και για όσους στενόμυαλους ή προκατειλημμένους ΟΧΙ δεν κρινω και ουτε βγαζω την ουρα μου απ’έξω, απλά παραθέτω κάποιες σκέψεις.
Αλλα ανθρώποι φίλοι και γνωστοί που πέρασαν από την ζωη μου και που γνωριζω με την ιδεολογία ή τα πιστεύω του «αθεϊσμού» έχουν ξηγηθεί συγκριτικά πολύ καλύτερα και πιο αληθινα χωρίς να μπούν καν στην διαδικασία να κρυφτούν πισω από κάτι άλλο που θυμούνται ξαφνικά.
Και αυτό είναι κάτι που καθένας θα εκτιμούσε.
Γιατί πολύ απλά για να λέμε τα πράγματα ως έχουν, δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν εξιλεώνονται μαλακίες που έχουμε κάνει με το να θυμόμαστε μόνο σε κάθε γιορτινή περίοδο να ανάψουμε το κεράκι μας και να πούμε από μέσα μας ένα «συγνώμη για όποια μη καλή κίνηση ή πράξη έκανα».
Το κεράκι αυτομάτως τα αθωώνει-λύνει όλα ναι οκ!
Ξαφνικά θυμόμαστε τον καλό μας εαυτό Χριστούγεννα, Πάσχα και ούτω καθεξής…
Δεν πάει έτσι ρεεεεε…
Με λίγα λόγια δεν μετράει το ΤΙ πιστεύει ο καθένας αλλα οι πράξεις αυτές καθαυτές.
Δεν πα να λές πως είσαι και ο πάπας ο ίδιος ποσώς ενδιαφέρει τον καθένα.
Δεν εξιλεώνεται τίποτα με το να σε πιάνει 1-2 φορές το χρόνο να το παίξεις πως «λυπάσαι», πως «σκέφτεσαι», πως «νοιώθεις» και πως «αντιλαμβάνεσαι» ότι τελικά η αγάπη είναι το σημαντικό στοιχείο για να προχωρήσεις σαν άνθρωπος μέσα σου.
Τις υπόλοιπες μέρες δηλαδή τι γίνεται?
Βάζουμε απλά μια μάσκα μην μας πάρουν χαμπάρι?
Τελικά πόσο ένοχοι πραγματικά δείχνουμε και δείχνουν όλοι όσοι τρελαίνονται κυριολεκτικά αυτές τις 1-2 φορές τον χρόνο που τους πιάνει η «μανία» να μην πάει κάτι λάθος γιατί έτσι ξεγελάνε στην ουσία τους εαυτούς τους πως όλα λύθηκαν. «ουφ εντάξει τωρα που άναψα το κεράκι μου, πήγα να εκκλησιαστώ και είπα τις καλύτερες ευχές μου είμαι έτοιμος να συνεχίσω δυναμικά μέχρι του χρόνου να είμαι καλυμμένος!»
Ουάαααου εύγε συγχαρητήρια περάσατε στον επόμενο γύρο!!!
Δεν πάει έτσι μην γελιόμαστε.
Τέτοιες συμπεριφορές με «τρομάζουν» και με προβληματίζουν πιο πολύ από όσους στα λένε τουλάχιστον στα μούτρα σου και δεν το παίζουν κάτι άλλο από αυτό που έιναι. Έκει ξέρεις και τι σου γίνεται και που βαδίζεις.
Ας είσαι ότι θες. Χριστιανός, Μωαμεθανός, Αγνωστικιστής, Άθεος κλπ
Το θέμα είναι ΤΙ σόι είσαι όλες τις μέρες του χρόνου σαν άνθρωπος και όχι σαν ταμπέλα.-
Δεν βάζουμε λίγο παραπάνω αγάπη (έστω και απλά για το "γαμώτο")
να έρθουμε στα ίσα μας μωρέ? Ε καλέ μου Aγιοβασίλη? ;-)
Δεν κοστίζει τίποτα. Δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα.
Μόνο καλύτερους θα μας κάνει.
Όλους μας!!!
Έλα εβίβες τσίν-τσίν :*)
♥ ♥ ♥
